Niet lang daarna was ik weer op weg naar de pensionstal waar Be Happy stond.
Eva , mijn dochter, was er uitgenodigd om iemand een lesje te geven en ik wilde haar maar al te graag brengen.
Kon ik even die mooie schimmel weer zien , kijken hoe het met haar gaat...of ze er nog is!
En weer even héél duidelijk maken dat ik haar echt meeneem als het enige alternatief de slager is.
Er was nog een kans dat iemand anders haar wilde nemen misschien, alleen wie?
Als het de slager maar niet was.
Ik was er op de een of andere manier meteen van overtuigd dat het gewoon weer goed kon komen met deze merrie.
Er waren geen echte overtuigende aanwijsbare feiten dat het niet zou kunnen.
Mijn man had ik inmiddels voorzichtig ingewijd in het verhaal, maar hij was nog lang niet om.
Hij zag de bui natuurlijk al lang hangen....zucht...hij had gelijk natuurlijk.
Hij wist....ojee....alweer een paard!!!
Als die komt?
Dan blijft ie...
We reden het erf van de pensionstal op, we stapten uit en schoten ieder onze eigen kant op.
Eva naar de kantine, waar haar les klant op haar wachtte en ik naar de stal van Be Happy.
De stal was leeg...
Mmm, in de wei misschien?
Ik liep richting wei, nou ja, uitloop.
Het was winter en de paarden werden in een soort uitloop gehouden om zo het weiland te sparen.
Er stonden in drie groepen totaal zo'n , ik schat , 30 paarden.
Omdat Happy een schimmel is zou je verwachten dat ze zou opvallen, maar ik vond haar niet.
Ik tuurde , één voor één ging ik ze langs en ja hoor, uiteindelijk zag ik haar....zwart met hier en daar een wit stukje!
Ha ha ha, gerold in het zwarte natte zand!!!
Eva , mijn dochter, was er uitgenodigd om iemand een lesje te geven en ik wilde haar maar al te graag brengen.
Kon ik even die mooie schimmel weer zien , kijken hoe het met haar gaat...of ze er nog is!
En weer even héél duidelijk maken dat ik haar echt meeneem als het enige alternatief de slager is.
Er was nog een kans dat iemand anders haar wilde nemen misschien, alleen wie?
Als het de slager maar niet was.
Ik was er op de een of andere manier meteen van overtuigd dat het gewoon weer goed kon komen met deze merrie.
Er waren geen echte overtuigende aanwijsbare feiten dat het niet zou kunnen.
Mijn man had ik inmiddels voorzichtig ingewijd in het verhaal, maar hij was nog lang niet om.
Hij zag de bui natuurlijk al lang hangen....zucht...hij had gelijk natuurlijk.
Hij wist....ojee....alweer een paard!!!
Als die komt?
Dan blijft ie...
We reden het erf van de pensionstal op, we stapten uit en schoten ieder onze eigen kant op.
Eva naar de kantine, waar haar les klant op haar wachtte en ik naar de stal van Be Happy.
De stal was leeg...
Mmm, in de wei misschien?
Ik liep richting wei, nou ja, uitloop.
Het was winter en de paarden werden in een soort uitloop gehouden om zo het weiland te sparen.
Er stonden in drie groepen totaal zo'n , ik schat , 30 paarden.
Omdat Happy een schimmel is zou je verwachten dat ze zou opvallen, maar ik vond haar niet.
Ik tuurde , één voor één ging ik ze langs en ja hoor, uiteindelijk zag ik haar....zwart met hier en daar een wit stukje!
Ha ha ha, gerold in het zwarte natte zand!!!
Kijk, redelijk schoon!! Ha ha ha ..
Gelukkig, ze was er ieder geval nog!
Inmiddels kwam Eva naar buiten met de vriendin van de stal eigenaar.
Haar les klant was nog bezig haar paard op te zadelen.
Ik vond het erg gezellig met de vriendin van de stal eigenaar, we dronken samen vaak veel en te lang koffie, ha ha ha .
Ik hield haar van haar werk!
"Kom je voor Happy", vraagt ze met een stralende glimlach?
Ze lacht altijd! Tenminste ik heb nog niet anders gezien! Mooi toch?!
"Ja , zeg ik ,ze laat me maar niet los!"
Ik heb een plan bedacht, zei ik tegen haar.
Ik heb een voorstel!
Ik wil graag Be Happy trainen!!
Ik wil haar een paar keer in de week hier komen trainen , rechtrichten, om te zien of het werkt!
Of ik vooruitgang zie.
Prima! zei ze meteen, als er maar wat mee gebeurt!
Nu staat ze daar maar te niksen.
Ik heb ook wat rechtricht werk met haar gedaan en ik moet zeggen, het verbeterde wel!
Maar ik heb er gewoon geen tijd voor en heb geen klik met haar.
Nou dat vond ik erg eerlijk en dat is ze, eerlijk!
Ik stelde voor dat ze nog even zou overleggen met haar vriend ( de eigenaar).
Dat zou ze doen en later trok ik opgetogen huiswaarts, in mijn auto met de radio heel hard, want toevallig was er een
nummer op getiteld , Because i'm Happy!!! ha ha ha , toeval??
Het was een dikke hit, want ik hoorde hem dagelijks, nu nog af en toe!
Een paar dagen later kreeg ik via facebook bericht dat de eigenaar van Happy akkoord ging.
Hoera! Ik kon iets gaan doen, haar werkelijk proberen te helpen!
Nu kon ik haar leren kennen, kijken of de training zal gaan werken en een plan bedenken voor haar toekomst...
Onze toekomst....dat wist ik nog allemaal niet precies, eerst maar eens elkaar echt leren kennen.
Zo gauw ik kon was ik weer op weg naar Be Happy.
Het was zon half uur heen en dus ook een half uur terug.
Dus een halve dag was ik daar wel steeds mee bezig.
Ik probeerde in ieder geval zo'n twee keer in de week bij haar te zijn.
Inmiddels kwam Eva naar buiten met de vriendin van de stal eigenaar.
Haar les klant was nog bezig haar paard op te zadelen.
Ik vond het erg gezellig met de vriendin van de stal eigenaar, we dronken samen vaak veel en te lang koffie, ha ha ha .
Ik hield haar van haar werk!
"Kom je voor Happy", vraagt ze met een stralende glimlach?
Ze lacht altijd! Tenminste ik heb nog niet anders gezien! Mooi toch?!
"Ja , zeg ik ,ze laat me maar niet los!"
Ik heb een plan bedacht, zei ik tegen haar.
Ik heb een voorstel!
Ik wil graag Be Happy trainen!!
Ik wil haar een paar keer in de week hier komen trainen , rechtrichten, om te zien of het werkt!
Of ik vooruitgang zie.
Prima! zei ze meteen, als er maar wat mee gebeurt!
Nu staat ze daar maar te niksen.
Ik heb ook wat rechtricht werk met haar gedaan en ik moet zeggen, het verbeterde wel!
Maar ik heb er gewoon geen tijd voor en heb geen klik met haar.
Nou dat vond ik erg eerlijk en dat is ze, eerlijk!
Ik stelde voor dat ze nog even zou overleggen met haar vriend ( de eigenaar).
Dat zou ze doen en later trok ik opgetogen huiswaarts, in mijn auto met de radio heel hard, want toevallig was er een
nummer op getiteld , Because i'm Happy!!! ha ha ha , toeval??
Het was een dikke hit, want ik hoorde hem dagelijks, nu nog af en toe!
Een paar dagen later kreeg ik via facebook bericht dat de eigenaar van Happy akkoord ging.
Hoera! Ik kon iets gaan doen, haar werkelijk proberen te helpen!
Nu kon ik haar leren kennen, kijken of de training zal gaan werken en een plan bedenken voor haar toekomst...
Onze toekomst....dat wist ik nog allemaal niet precies, eerst maar eens elkaar echt leren kennen.
Zo gauw ik kon was ik weer op weg naar Be Happy.
Het was zon half uur heen en dus ook een half uur terug.
Dus een halve dag was ik daar wel steeds mee bezig.
Ik probeerde in ieder geval zo'n twee keer in de week bij haar te zijn.
De eerste "training".
Daar stond ik dan.
Voor de stal van Happy.
Een halster in mijn hand en een zak voor brokjes...
Kom Happy, we gaan eens lekker samen spelen.
Kennismaken en kijken hoe het met jou is.
Ik wil zelf voelen en kijken.
Zelf met je "werken"
En van jou horen wie jij bent en wat jij wil.
Wie is Happy en wat is er met je aan de hand
Waarom kom jij in verzet
Daar stond ik dan.
Voor de stal van Happy.
Een halster in mijn hand en een zak voor brokjes...
Kom Happy, we gaan eens lekker samen spelen.
Kennismaken en kijken hoe het met jou is.
Ik wil zelf voelen en kijken.
Zelf met je "werken"
En van jou horen wie jij bent en wat jij wil.
Wie is Happy en wat is er met je aan de hand
Waarom kom jij in verzet
In de bak aangekomen liet ik haar los.
Ze draafde van me weg en ging vrijwel direct rollen ( lekker poetje )
Stond op, schudde zich uit keek naar me en kwam weer op me af.
En dat beloonde ik met een paar brokjes...en dat vond ze geweldig!
Ze ging weer van me weg om even lekker rond te crossen en te bokken en kwam weer op me af!
Weer gaf ik haar een paar brokjes...wauw, zag ik haar denken, dit is leuk!
Dus dat herhaalde ze nog een paar keer!
Ik rende een rondje en zij volgde! Das weer tijd voor brokjes!
En zo begreep ze al heel gauw dat naar mij toekomen en mij volgen wat opleverde en daardoor
wel erg leuk was!!
Nu hield ik haar vast met een touw héél losjes weliswaar natuurlijk.
ik hield wat brokjes in mijn hand en vroeg haar hoofd , al lokkend, met de brokjes mee omlaag.
Vervolgens ging ik een beetje naast haar staan en vroeg haar hoofd en hals in te buigen door haar weer wat te lokken met de brokjes.
Links en rechts.
Dat ging goed, ze begreep het en vond het spelletje leuk!
En dat is héél belangrijk dat het leuk is!!
Ze hield haar lijf enorm strak.
Ze stond stijf van spanning, zo kwam het tenminste op mij over.
Het voelde als stress...
Zolang ik haar losliet, ze vrij was ,was ze vrolijk en redelijk rustig , maar zodra ik haar vastpakte om iets te gaan doen sloeg de stress toe.
Dan werd ze nerveus.
En chagrijnig.
Happy is dus niet blij met werk!
Maar de vraag was , waarom niet ?
De vraag was eigenlijk , komt het door lichamelijke problemen of door slechte psygische ervaringen met het werk!
Hoe ging ik dat ontdekken.
Ik betaste haar nek schouder rug en wilde wat naar achteren over haar rug.
Nee dus , dat liet ze niet toe.
Ze zwiepte met haar staart zwaaide haar hoofd in mijn richting met een niet te mis te verstane blik van, afblijven!!!
Aan de andere kant was het al net zo, eigenlijk erger, duidelijker.
Dat was de linkerkant, de kant waar je normaal opstapt!
Mmm, niet fijn dus, dacht ik, misschien pijn in haar rug.
Maar het kon ook associatie zijn, met opstappen en rijden!
Ik speelde nog wat met haar en beloonde haar rijkelijk met brokjes en vrolijke kreten en complimentjes als ze ook maar iets positiefs deed.
Ik leidde haar naar de stal en voor haar stal lag een berg hooi, ze dook er in vol overgave.
Ik begon haar weer wat te aaien en taste haar rug af.
Geen reactie! Links niet, rechts niet!
Verder naar achteren, geen probleem!
Ok , dacht ik , dan maar iets harder!
Ook geen probleem!!
Ze was dus zodanig afgeleid dat ze het niet eens merkte, dat het haar niet stoorde!!
Geen pijn dus!
Anders had ze dat echt wel laten weten!
Want pijn heb je niet alleen in de bak!
Rijden doe je wel in de bak...
In de stal had ze geen associatie met rijden en nu ook geen reactie, niet links niet rechts!
Das top!!!
Want dan betekent dat dus dat het hoogstwaarschijnlijk psychisch is!
En de oorzaak het rijden is!
En dan kan ik helpen!......
Ze draafde van me weg en ging vrijwel direct rollen ( lekker poetje )
Stond op, schudde zich uit keek naar me en kwam weer op me af.
En dat beloonde ik met een paar brokjes...en dat vond ze geweldig!
Ze ging weer van me weg om even lekker rond te crossen en te bokken en kwam weer op me af!
Weer gaf ik haar een paar brokjes...wauw, zag ik haar denken, dit is leuk!
Dus dat herhaalde ze nog een paar keer!
Ik rende een rondje en zij volgde! Das weer tijd voor brokjes!
En zo begreep ze al heel gauw dat naar mij toekomen en mij volgen wat opleverde en daardoor
wel erg leuk was!!
Nu hield ik haar vast met een touw héél losjes weliswaar natuurlijk.
ik hield wat brokjes in mijn hand en vroeg haar hoofd , al lokkend, met de brokjes mee omlaag.
Vervolgens ging ik een beetje naast haar staan en vroeg haar hoofd en hals in te buigen door haar weer wat te lokken met de brokjes.
Links en rechts.
Dat ging goed, ze begreep het en vond het spelletje leuk!
En dat is héél belangrijk dat het leuk is!!
Ze hield haar lijf enorm strak.
Ze stond stijf van spanning, zo kwam het tenminste op mij over.
Het voelde als stress...
Zolang ik haar losliet, ze vrij was ,was ze vrolijk en redelijk rustig , maar zodra ik haar vastpakte om iets te gaan doen sloeg de stress toe.
Dan werd ze nerveus.
En chagrijnig.
Happy is dus niet blij met werk!
Maar de vraag was , waarom niet ?
De vraag was eigenlijk , komt het door lichamelijke problemen of door slechte psygische ervaringen met het werk!
Hoe ging ik dat ontdekken.
Ik betaste haar nek schouder rug en wilde wat naar achteren over haar rug.
Nee dus , dat liet ze niet toe.
Ze zwiepte met haar staart zwaaide haar hoofd in mijn richting met een niet te mis te verstane blik van, afblijven!!!
Aan de andere kant was het al net zo, eigenlijk erger, duidelijker.
Dat was de linkerkant, de kant waar je normaal opstapt!
Mmm, niet fijn dus, dacht ik, misschien pijn in haar rug.
Maar het kon ook associatie zijn, met opstappen en rijden!
Ik speelde nog wat met haar en beloonde haar rijkelijk met brokjes en vrolijke kreten en complimentjes als ze ook maar iets positiefs deed.
Ik leidde haar naar de stal en voor haar stal lag een berg hooi, ze dook er in vol overgave.
Ik begon haar weer wat te aaien en taste haar rug af.
Geen reactie! Links niet, rechts niet!
Verder naar achteren, geen probleem!
Ok , dacht ik , dan maar iets harder!
Ook geen probleem!!
Ze was dus zodanig afgeleid dat ze het niet eens merkte, dat het haar niet stoorde!!
Geen pijn dus!
Anders had ze dat echt wel laten weten!
Want pijn heb je niet alleen in de bak!
Rijden doe je wel in de bak...
In de stal had ze geen associatie met rijden en nu ook geen reactie, niet links niet rechts!
Das top!!!
Want dan betekent dat dus dat het hoogstwaarschijnlijk psychisch is!
En de oorzaak het rijden is!
En dan kan ik helpen!......
Samen wandelen, vrijheids dressuur
Poetsen terwijl je paard aan een snoep liksteen likt
Spelletjes , samen rennen,even knuffelen in de wei
Allemaal simpele leuke manieren om snel nieuwe
positieve associaties te maken met "werken met de mens"
Kinderlijk oprecht , kinderlijk eenvoudig...
Zo komt met plezier, respect en vertrouwen vanzelf
Daarna kan er een nieuwe manier van" werken" worden aangeleerd
Eerst aan de hand en dan onder het zadel
met een goede basis van rechtrichten
Poetsen terwijl je paard aan een snoep liksteen likt
Spelletjes , samen rennen,even knuffelen in de wei
Allemaal simpele leuke manieren om snel nieuwe
positieve associaties te maken met "werken met de mens"
Kinderlijk oprecht , kinderlijk eenvoudig...
Zo komt met plezier, respect en vertrouwen vanzelf
Daarna kan er een nieuwe manier van" werken" worden aangeleerd
Eerst aan de hand en dan onder het zadel
met een goede basis van rechtrichten
Ik denk dat het de tweede keer was dat ik Happy "trainde" dat er iets héél moois gebeurde.
Zo geweldig dat ik het echt even moet vertellen.
Ik was weer met haar in de bak voorzichtig wat buigings oefeningen aan het doen afgewisseld met wat spelen.
We hadden lol samen, ze rende rond bokte wat en kwam weer naar me toe.
Ik pakte haar losjes bij haar halster en stapte in buiging een paar voltetjes, liet haar weer los en renden samen rond
et cetera...het ging lekker, zo ontspannen mogelijk.
Na een kwartiertje stopte ik, genoeg voor vandaag dacht ik ,Happy rende nog wat rond en kwam weer op me af.
Ze stopte recht voor me en keek me weer eens doordringend aan zoals ze vaak deed.
Het duurde een 20 seconden of zo, ik aaide haar hoofd en toen draaide ze langzaam van me weg, om me heen..
Ik dacht nog wat gaat ze doen?
Ze draaide om me hee en ging pal achter me staan!
Daar bleef ze staan!!
Ik dacht, eh waar blijf je?
Ik verwachtte haar weer voor me te krijgen maar ze bleef achter mij staan..
Heel rustig stond ze daar ..ik draaide me om en zag haar staan totaal relaxt mij aankijkend ...
Héél mooi rustig...een moment lang was ik een vraagteken en toen snapte ik het..
Natuurlijk!!!
Dat was het!!!
Ze zei tegen me, ik vertrouw jou , jij mag me leiden.
Daarom ging ze achter me staan!!!
Zo vertelde ze mij dit.
Wat een fantastisch moment!
Wat een overwinning, voor haar en voor mij!
En wat een eer........
Zo geweldig dat ik het echt even moet vertellen.
Ik was weer met haar in de bak voorzichtig wat buigings oefeningen aan het doen afgewisseld met wat spelen.
We hadden lol samen, ze rende rond bokte wat en kwam weer naar me toe.
Ik pakte haar losjes bij haar halster en stapte in buiging een paar voltetjes, liet haar weer los en renden samen rond
et cetera...het ging lekker, zo ontspannen mogelijk.
Na een kwartiertje stopte ik, genoeg voor vandaag dacht ik ,Happy rende nog wat rond en kwam weer op me af.
Ze stopte recht voor me en keek me weer eens doordringend aan zoals ze vaak deed.
Het duurde een 20 seconden of zo, ik aaide haar hoofd en toen draaide ze langzaam van me weg, om me heen..
Ik dacht nog wat gaat ze doen?
Ze draaide om me hee en ging pal achter me staan!
Daar bleef ze staan!!
Ik dacht, eh waar blijf je?
Ik verwachtte haar weer voor me te krijgen maar ze bleef achter mij staan..
Heel rustig stond ze daar ..ik draaide me om en zag haar staan totaal relaxt mij aankijkend ...
Héél mooi rustig...een moment lang was ik een vraagteken en toen snapte ik het..
Natuurlijk!!!
Dat was het!!!
Ze zei tegen me, ik vertrouw jou , jij mag me leiden.
Daarom ging ze achter me staan!!!
Zo vertelde ze mij dit.
Wat een fantastisch moment!
Wat een overwinning, voor haar en voor mij!
En wat een eer........